چنین که تویی...

 

به  عبّاس حسین‌نژاد که عزیز است:

 

می‌توان ماه بود
و در خیال برکه‌ای کوچک گنجید
می‌توان گستره‌ای سبز بود
نقش بسته بر چشمان کودکی
می‌توان غزلی بود بالیده در قرن‌ها
و زمزمه شد بر لبان عابری غریب
چنین که تویی
نشسته بر دلِ کوچکم