تهدّمت والله ارکان الهدیٰ...

 

 

 

از سکوت کوچه‌ها گذشت

سایه‌ی ستاره‌ای غزل‌به‌دوش...

سهم این دل یتیم کوش؟

 

 

و امّا:

الله الله فى الفقراء والمساکین فشارکوهم فى معاشکم...

"امیرالمؤمنین علیه‌السّلام"

«آری؛ جهت هوای خود، به صددرم سماع کنم و جهت رضای خدا، ده‌درم ندهم.»

پس چه گونه درست آید بندگی و دوستی حق؟

"شمس‌الدّین‌محمّد تبریزی"

حالا این مادر...

شتاب کن! شتاب کن!

(پرداخت آن‌لاین کمک‌ها در این‌جا)

 

 

پی‌نوشت: ترکیب "غزل‌به‌دوش" را از سیّدرضا شنیده‌ام